อ้อมกอดเจ้าชายลวง

อ้อมกอดเจ้าชายลวง
ผู้เขียน: yochita-uri / โยชิตะ-ยูริ
สำนักพิมพ์: yochita-uri / โยชิตะ-ยูริ / โยชิตา-ยูริ
หมวด: นิยายรัก

อ้อมกอดเจ้าชายลวง yochita-uri / โยชิตะ-ยูริ www.mebmarket.com ระหว่างทางเข้าเมืองเชียงใหม่… “เสียดายนะครับที่คุณฟ้ารีบกลับเสียก่อน ลุงว่าพรุ่งนี้จะพาไปเล่นน้ำตกที่ท้ายไร่” ชื่นบอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พลางนึกไปถึงครั้งล่าสุดที่พา ฟ้ารดา แพรณารา และแพรลานนา ไปแจกของที่โรงเรียนบนดอย แล้วทั้งสามร้องไห้ตอนขากลับ ก็อดยิ้มไม่ได้ “เอาไว้ครั้งหน้านะคะลุงชื่น” ฟ้ารดาบอกขณะที่ภายในใจเอาแต่คิดถึงใครอีกคน ก่อนจะตกใจเมื่ออยู่ๆ ก็รถสปอร์ตขับตีคู่มาแล้วบีบแตรใส่เสียงดังปริ้นๆ ปริ้นๆ“คะ…ใครเหรอคะ?” สาวเจ้าถามเสียงสั่น รู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก“นั่นสิครับ! รถคุ้นๆ เหมือนกับ…” ชื่นที่กำลังจะนึกออก ต้องรีบเหยียบเบรกกะทันหัน เพราะรถสปอร์ตราคาแพง หักพวงมาลัยมาจอดดักหน้าเอี๊ยดดดดคนที่กำลังข่มใจให้เย็น เปิดประตูก้าวออกจากรถมาด้วยสีหน้าตึงๆ เดินตรงมายังรถตู้ แล้วกระชากประตูออกผลัก!“พะ…พี่เพชร” ฟ้ารดาร้องเสียงหลงเมื่ออีกฝ่ายเอื้อมมือมาจับที่แขนของเธอ “ไปคุยกับพี่” เพชรดนัยบอก พร้อมกับดึงสาวเจ้าให้ลงจากรถ ท่ามกลางสีหน้ามึนงงของชื่น ที่ไม่รู้ว่าหนุ่มสาวมีเรื่องอะไรกัน“ไม่ค่ะ ฟ้าจะเข้าเมือง” ฟ้ารดาพยายามแกะมือหนาออก แต่ทว่า…มันกับบีบรัดแน่นขึ้นอีกเท่าตัว“ไม่ต้องไปไหนสักที่ ถ้าวันนี้ยังคุยกับพี่ไม่รู้เรื่อง” เพชรดนัยบอกด้วยสีหน้าดุดัน ทำเอาคนที่กำลังจะอ้าปากห้ามทัพ ถึงกับพูดไม่ออก “เรามีเรื่องอะไรต้องคุยกันอีกงั้นเหรอคะ?” ฟ้ารดาน้ำตาคลอหน่อยขึ้นมาทันใด“หึ! จำไม่ได้อย่างงั้นเหรอว่าติดค้างอะไรพี่” เพชรดนัยยิ้มเยาะคนที่กำลังดราม่าบีบน้ำตา “ฟ้าจำได้อย่างเดียวคือพี่เพชรกำลังจะคบกับ…” “อย่ามานอกเรื่อง! ต่อให้พี่จะคบกับสาวสักกี่คน มันก็ไม่ได้หมายความว่าสัญญาระหว่างเราจะเป็นโมฆะ” เพชรดนัยบอกอย่างทนไม่ไหว เพราะไม่ว่าจะเอ่ยคำแก้ตัวใดๆ ออกไปสาวตรงหน้าก็คงไม่เชื่อ จึงหยิบเอาเรื่องสัญญาขึ้นมาอ้างแทน“พี่เพชรเมาแล้ว เอาไว้ค่อยคุยกันวันหลังเถอะค่ะ” ฟ้ารดารีบตัดบท เพราะไม่อยากทะเลาะกับอีกฝ่ายในสถานการณ์แบบนี้“วันไหนล่ะ?” เพชรดนัยถามเสียงดังอย่างไม่สบอารมณ์ ตั้งแต่วันนั้นที่ต่อยกับชาริท ฟ้ารดาก็ปิดการติดต่อทุกๆ ช่องทาง และกลับไป ดินเนอร์หวานกับอีกฝ่ายจนขึ้นหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ ซึ่งมันทำให้เขาเจ็บจนแทบจะกระอักเลือดตาย “เอ่อ…”“หึ! ทีกับพี่ไม่เคยว่าง แต่กับไอ้พระเอกนั่น ดันมีเวลาไปดินเนอร์ด้วย” คนที่เก็บความน้อยเนื้อต่ำใจเอาไว้ ระเบิดออกมาทันที เพราะเพิ่งจะทราบข่าวว่าสาวเจ้าไปดินเนอร์หวานกับศัตรูหัวใจที่โรงแรมมะลิฉัตร แกรนด์ เมื่อสองอาทิตย์ก่อน แถมยังนั่งคุยหัวเราะต่อกระซิกกันนานจนเกือบจะเที่ยงคืน“คะ…คุณเพชรครับ ลุงว่าค่อยๆ คุยกันดีกว่าครับ” ชื่นบอกอย่างใจคอไม่ดี เมื่อเห็นชายหนุ่มมีท่าเดือดดาล“ลุงชื่นขับรถกลับไร่ไปได้เลย เดี๋ยวผมจะไปส่งน้องฟ้าเอง” เพชรดนัยหันไปบอกคนขับรถของผู้เป็นยาย“เอ่อ…แต่ลุงว่า…” ชื่นถึงกับไปไม่ถูก เมื่ออีกฝ่ายบอกจะไป ส่งเอง“ฟ้าจะไปกับลุงชื่นค่ะ อ๊ะ! ปล่อยนะ…” ฟ้ารดาตกใจ! เมื่อมือหนาเอื้อมมาคว้าหมับเข้าที่แขนอีกข้างของเธอ แล้วพาออกจากรถ“ลุงกลับไร่ไปได้เลย อ่อ! ถ้าไม่อยากเดือดร้อน ก็เหยียบเรื่องคืนนี้เอาไว้ให้มิดด้วยล่ะ” เพชรดนัยบอกพร้อมกับคาดโทษ ก่อนจะลากสาวเจ้าให้ตามตนไปขึ้นรถ“เอ่อ…คุณเพชรครับ คุณเพชร” ชื่นตะโกนตามอย่างเป็นห่วงหญิงสาว“ละ…ลุงชื่นคะ…” คนที่โดนฉุดรีบหันไปขอความช่วยเหลือ “อยากให้ลุงชื่นตกงานตอนอายุหกสิบใช่ไหม?” เพชรดนัยถามเสียงเย็นฟ้ารดาถึงกับนิ่งไปทันใด เพราะรู้ว่าคนตรงหน้าพูดจริงทำจริง“ขึ้นรถ” เพชรดนัยบอกอย่างพยายามข่มอารมณ์เดือดๆ“พี่เพชรจะพาฟ้าไปไหน” ฟ้ารดาอยากรู้ชะตากรรมของตัวเอง “เดี๋ยวก็รู้!” เพชรดนัยบอกพร้อมกับดันร่างบางเข้าไปในรถ จากนั้นก็เดินอ้อมไปอีกฝั่ง แล้วขับออกไปด้วยความเร็ว