หวานรักอสูร

หวานรักอสูร
ผู้เขียน: ลลิดา
สำนักพิมพ์: Lalida book
หมวด: นิยายโรมานซ์

‘เธอ’ มีสถานะเป็นบุตรสาวของอดีตคนรักเก่า
ในขณะที่ ‘เขา’ คือชายที่เธอรักและเทิดทูนจนสุดหัวใจ

“ฉันอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่น้ำหวานคิด” หนุ่มใหญ่ทอดสายตาไปยังเบื้องหน้าและพูดในสิ่งที่เด็กอย่างเธอยังต้องเรียนรู้เรื่องราวบนโลกใบนี้อีกมากมาย
“สำหรับน้ำหวานคุณอรรถคือผู้มีพระคุณค่ะ” เธอคิดมาตลอดว่าถ้าไม่มีเขาก็คงไม่มีโอกาสได้รับการศึกษาดีๆ นอกจากต้องดิ้นรนทำงานเพื่อส่งตัวเองเรียน ชีวิตที่แทบจะไม่ได้แตะต้องอะไรนอกจากไปมหาวิทยาลัย เลิกเรียนก็กลับมาทำอาหารรอเขา
“น้ำหวานก็ได้ตอบแทนให้ฉันแล้วนี่”
“จริงสินะคะ น้ำหวานคงลืมคิดไปว่าตัวเองใช้ร่างกายแลกกับเงิน” ธิดาวรรณย้ำเตือนตัวเอง หลงลืมไปว่าศักดิ์ที่มีถูกกลืนหายไปจนหมดสิ้นนับตั้งแต่วันที่ยอมตกลงรับข้อเสนอของอีกฝ่าย
มือหนาลูบไล้เบาๆ บริเวณหน้าท้องแบนราบราวกับต้องการปลอบประโลมความรู้สึกทำเอาหัวใจของคนไร้ศักดิ์ศรีอบอุ่นขึ้นมา
“ทำไมน้ำหวานถึงอยากเจอแม่นัก?”
“ตั้งแต่โตมาน้ำหวานแทบจะไม่รู้จักหรือเคยเห็นหน้าแม่เลยค่ะ น้ำหวานถึงอยากเจอท่านสักครั้ง” ยามได้เอ่ยถึงบุพการีน้ำเสียงนั้นเจือไปด้วยความโหยหาและคิดถึงจับใจ
“ทั้งที่แม่อาจจะเลือกทิ้งน้ำหวานไป” หนุ่มใหญ่ยังคงไม่เข้าใจถึงความตั้งใจดังกล่าว
“ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงแม่ก็คือแม่ของน้ำหวาน”
อติเทพรู้สึกนับถือน้ำใจของสาวเจ้าไม่น้อย ตลอดเวลาที่ผ่านมาคนเป็นแม่จะมีเสี้ยวหนึ่งของความรู้สึกนึกถึงเลือดเนื้อเชื้อไขที่ให้กำเนิดบ้างไหม
“ฉันเลือกคนไม่ผิดจริงๆ”
“ละ…เลือกอะไรคะ”
“เลือกที่จะดูแลน้ำหวานให้ได้รับการศึกษาที่ดีเพราะฉันรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นคนดี”
“ขอบคุณนะคะ คุณอรรถก็เปรียบเหมือนพ่อแม่ของน้ำหวานเหมือนกัน” คราวนี้ธิดาวรรณหันมาพร้อมกระพุ่มสองมือจรดลงบนแผงอกกว้างและรวบรวมความกล้าเอื้อมมือไปโอบรอบเอวสอบท่ามกลางใบหน้าที่แดงก่ำเพราะความเขินอายกับอีกคนที่แดงก่ำเพราะฤทธิ์น้ำเมากำลังได้ที่
“ฉันจะยอมรับว่าแก่ก็ได้แต่ห้ามคิดว่าฉันเป็นพ่อจริงๆ” อติเทพยอมไม่ได้แน่ถ้าเธอจะเคารพเขาในฐานะแบบนั้น
“ค่ะ”
“แต่ถ้าเป็นพ่อทูนหัวฉันไม่ว่าอะไร”
“ช่วงนี้คุณอรรถดื่มเหล้าบ่อยไปนะคะ” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีที่รู้สึกว่ากำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
“น้ำหวานไม่ชอบคนขี้เมาหรือคิดว่าฉันเป็นไอ้พวกขี้เมาล่ะ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันมุ่น
“ไม่ใช่นะคะ น้ำหวานแค่เป็นห่วงสุขภาพของคุณอรรถค่ะ” ธิดาวรรณรีบอธิบาย กลัวว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจเจตนาของตนผิดอีกระลอก
“อืม ต่อไปฉันจะดื่มเท่าที่จำเป็น” หนุ่มใหญ่ยอมอ่อนให้เล่นเอาคนฟังอึ้งไปชั่วขณะ
“ดีแล้วค่ะ น้ำหวานอยากให้คุณอรรถดูแลสุขภาพ ยิ่งอายุมากขึ้นโรคก็ยิ่งถามหานะ…คะ” คำสุดท้ายค่อยๆ หลุดออกมาอย่างยากลำบากหลังนึกได้ว่าเพิ่งพูดอะไรออกไป
“ว่าไงนะ?”
“คือน้ำหวาน…ฮื้อ”
ฟอด! ฟอด! แก้มเนียนทั้งสองข้างถูกฉกลงมารวดเร็วและรุนแรงด้วยความหมั่นเขี้ยวจนหญิงสาวผินหน้าหนีแทบไม่ทันกับการจู่โจมแบบไม่ให้ตั้งตัว

หวานรักอสูร ลลิดา www.mebmarket.com ‘เธอ’ มีสถานะเป็นบุตรสาวของอดีตคนรักเก่าในขณะที่ ‘เขา’ คือชายที่เธอรักและเทิดทูนจนสุดหัวใจ”ฉันอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่น้ำหวานคิด” หนุ่มใหญ่ทอดสายตาไปยังเบื้องหน้าและพูดในสิ่งที่เด็กอย่างเธอยังต้องเรียนรู้เรื่องราวบนโลกใบนี้อีกมากมาย”สำหรับน้ำหวานคุณอรรถคือผู้มีพระคุณค่ะ” เธอคิดมาตลอดว่าถ้าไม่มีเขาก็คงไม่มีโอกาสได้รับการศึกษาดีๆ นอกจากต้องดิ้นรนทำงานเพื่อส่งตัวเองเรียน ชีวิตที่แทบจะไม่ได้แตะต้องอะไรนอกจากไปมหาวิทยาลัย เลิกเรียนก็กลับมาทำอาหารรอเขา”น้ำหวานก็ได้ตอบแทนให้ฉันแล้วนี่””จริงสินะคะ น้ำหวานคงลืมคิดไปว่าตัวเองใช้ร่างกายแลกกับเงิน” ธิดาวรรณย้ำเตือนตัวเอง หลงลืมไปว่าศักดิ์ที่มีถูกกลืนหายไปจนหมดสิ้นนับตั้งแต่วันที่ยอมตกลงรับข้อเสนอของอีกฝ่ายมือหนาลูบไล้เบาๆ บริเวณหน้าท้องแบนราบราวกับต้องการปลอบประโลมความรู้สึกทำเอาหัวใจของคนไร้ศักดิ์ศรีอบอุ่นขึ้นมา”ทำไมน้ำหวานถึงอยากเจอแม่นัก?””ตั้งแต่โตมาน้ำหวานแทบจะไม่รู้จักหรือเคยเห็นหน้าแม่เลยค่ะ น้ำหวานถึงอยากเจอท่านสักครั้ง” ยามได้เอ่ยถึงบุพการีน้ำเสียงนั้นเจือไปด้วยความโหยหาและคิดถึงจับใจ”ทั้งที่แม่อาจจะเลือกทิ้งน้ำหวานไป” หนุ่มใหญ่ยังคงไม่เข้าใจถึงความตั้งใจดังกล่าว”ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงแม่ก็คือแม่ของน้ำหวาน”อติเทพรู้สึกนับถือน้ำใจของสาวเจ้าไม่น้อย ตลอดเวลาที่ผ่านมาคนเป็นแม่จะมีเสี้ยวหนึ่งของความรู้สึกนึกถึงเลือดเนื้อเชื้อไขที่ให้กำเนิดบ้างไหม”ฉันเลือกคนไม่ผิดจริงๆ””ละ…เลือกอะไรคะ””เลือกที่จะดูแลน้ำหวานให้ได้รับการศึกษาที่ดีเพราะฉันรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นคนดี””ขอบคุณนะคะ คุณอรรถก็เปรียบเหมือนพ่อแม่ของน้ำหวานเหมือนกัน” คราวนี้ธิดาวรรณหันมาพร้อมกระพุ่มสองมือจรดลงบนแผงอกกว้างและรวบรวมความกล้าเอื้อมมือไปโอบรอบเอวสอบท่ามกลางใบหน้าที่แดงก่ำเพราะความเขินอายกับอีกคนที่แดงก่ำเพราะฤทธิ์น้ำเมากำลังได้ที่”ฉันจะยอมรับว่าแก่ก็ได้แต่ห้ามคิดว่าฉันเป็นพ่อจริงๆ” อติเทพยอมไม่ได้แน่ถ้าเธอจะเคารพเขาในฐานะแบบนั้น”ค่ะ””แต่ถ้าเป็นพ่อทูนหัวฉันไม่ว่าอะไร””ช่วงนี้คุณอรรถดื่มเหล้าบ่อยไปนะคะ” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีที่รู้สึกว่ากำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบ”น้ำหวานไม่ชอบคนขี้เมาหรือคิดว่าฉันเป็นไอ้พวกขี้เมาล่ะ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันมุ่น”ไม่ใช่นะคะ น้ำหวานแค่เป็นห่วงสุขภาพของคุณอรรถค่ะ” ธิดาวรรณรีบอธิบาย กลัวว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจเจตนาของตนผิดอีกระลอก”อืม ต่อไปฉันจะดื่มเท่าที่จำเป็น” หนุ่มใหญ่ยอมอ่อนให้เล่นเอาคนฟังอึ้งไปชั่วขณะ”ดีแล้วค่ะ น้ำหวานอยากให้คุณอรรถดูแลสุขภาพ ยิ่งอายุมากขึ้นโรคก็ยิ่งถามหานะ…คะ” คำสุดท้ายค่อยๆ หลุดออกมาอย่างยากลำบากหลังนึกได้ว่าเพิ่งพูดอะไรออกไป”ว่าไงนะ?””คือน้ำหวาน…ฮื้อ”ฟอด! ฟอด! แก้มเนียนทั้งสองข้างถูกฉกลงมารวดเร็วและรุนแรงด้วยความหมั่นเขี้ยวจนหญิงสาวผินหน้าหนีแทบไม่ทันกับการจู่โจมแบบไม่ให้ตั้งตัวอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อได้ค่ะขอบพระคุณทุกยอดดาวน์โหลดนะคะ