มหาเศรษฐีควบคุมรัก

มหาเศรษฐีควบคุมรัก
ผู้เขียน: มุกปรินทร์
สำนักพิมพ์: Mookparin Book
หมวด: นิยายโรมานซ์

เคลาดิโอ โอเวียร่า มหาอำนาจแห่งลาตินอเมริกา เขาทั้งดุดัน และโหดเหี้ยม สำหรับเคลาดิโอ ผู้หญิงไม่สำคัญและไม่จำเป็น เขาไม่คิดที่จะผูกมัดกับใคร และไม่มีนโยบายนอนกับสาวบริสุทธิ์ เพราะเชื่อว่าเธอจะนำมาซึ่งความเดือดร้อนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่เขาไม่อาจหักห้ามความรู้สึกที่มีต่อตะวันฉาย สาวสวยที่เกิดต้องตาต้องใจตั้งแต่แรกเห็นได้เลย
คงจะเป็นทั้งนรกที่ชิงชังและสวรรค์ที่กลั่นแกล้ง ทำให้เคลาดิโอและตะวันฉายต้องกลับมาพบกันอีกครั้ง เพียงแค่สบตากับดวงตาคู่คมที่สั่งให้ตัวเองลืมเขาไปแล้วนั้น ความผิดพลาดในอดีตที่กดเอาไว้จนลึกสุดใจ กลับฉายชัดอีกครั้ง ทุกภาพจำยังคงชัดเจน ราวกับมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ทำให้รู้ว่าแม้จะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่อาจลืมสิ่งที่เกิดขึ้นได้เลย วินาทีนั้นตะวันฉายอยากวิ่งหนี แต่เคลาดิโอกลับบอกตัวเองว่านี่เป็นโอกาสทองของเขา ชายหนุ่มจึงไม่รอช้าที่จะกระโจนไปคว้าเอาไว้
“แล้วโทรศัพท์กับพาสปอร์ตของฉันล่ะ คุณเอ่อ… คุณจะ… จูบฉันไปแล้วนะ” น้ำเสียงเล็กๆ แผ่วลงที่ปลายประโยค พวงแก้มอิ่มซับสีชมพูระเรื่อ เธอก้มหน้าหลบสายตาคู่คมที่กำลังฉายแววระยิบระยับ
“ถ้าคุณถามเรื่องนี้อีก ผมจะจูบคุณอีก” เขาขู่เสียงทุ้ม ตะวันฉายจึงก้าวถอยหลัง เธอขบริมฝีปากตัวเองเอาไว้ เคลาดิโอยื่นมือออกไปเชยคางมนขึ้น บังคับให้เธอสบตาด้วย หัวแม่มือใหญ่ไล้กลีบปากบวมเจ่อ จนเธอยอมปล่อยริมฝีปาก
“อย่าดื้อนะซันนี่ ถ้าคุณดื้อผมจูบ ถ้าถามหาโทรศัพท์ ผมจูบ ถ้าคุณถามหาพาสปอร์ต ผมจูบ ถ้าคุณทำให้ผมโมโห ผมจูบ ถ้าคุณพยศ ผมจูบ ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ไม่ว่าผมจะพอใจหรือไม่พอใจ ผมก็จูบ เพราะผมชอบจูบคุณ”
“คนบ้า!!”
“อยากโดนจูบอีกใช่ไหม

มหาเศรษฐีควบคุมรัก มุกปรินทร์ www.mebmarket.com เคลาดิโอ โอเวียร่า มหาอำนาจแห่งลาตินอเมริกา เขาทั้งดุดัน และโหดเหี้ยม สำหรับเคลาดิโอ ผู้หญิงไม่สำคัญและไม่จำเป็น เขาไม่คิดที่จะผูกมัดกับใคร และไม่มีนโยบายนอนกับสาวบริสุทธิ์ เพราะเชื่อว่าเธอจะนำมาซึ่งความเดือดร้อนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่เขาไม่อาจหักห้ามความรู้สึกที่มีต่อตะวันฉาย สาวสวยที่เกิดต้องตาต้องใจตั้งแต่แรกเห็นได้เลยคงจะเป็นทั้งนรกที่ชิงชังและสวรรค์ที่กลั่นแกล้ง ทำให้เคลาดิโอและตะวันฉายต้องกลับมาพบกันอีกครั้ง เพียงแค่สบตากับดวงตาคู่คมที่สั่งให้ตัวเองลืมเขาไปแล้วนั้น ความผิดพลาดในอดีตที่กดเอาไว้จนลึกสุดใจ กลับฉายชัดอีกครั้ง ทุกภาพจำยังคงชัดเจน ราวกับมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ทำให้รู้ว่าแม้จะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่อาจลืมสิ่งที่เกิดขึ้นได้เลย วินาทีนั้นตะวันฉายอยากวิ่งหนี แต่เคลาดิโอกลับบอกตัวเองว่านี่เป็นโอกาสทองของเขา ชายหนุ่มจึงไม่รอช้าที่จะกระโจนไปคว้าเอาไว้ “แล้วโทรศัพท์กับพาสปอร์ตของฉันล่ะ คุณเอ่อ… คุณจะ… จูบฉันไปแล้วนะ” น้ำเสียงเล็กๆ แผ่วลงที่ปลายประโยค พวงแก้มอิ่มซับสีชมพูระเรื่อ เธอก้มหน้าหลบสายตาคู่คมที่กำลังฉายแววระยิบระยับ “ถ้าคุณถามเรื่องนี้อีก ผมจะจูบคุณอีก” เขาขู่เสียงทุ้ม ตะวันฉายจึงก้าวถอยหลัง เธอขบริมฝีปากตัวเองเอาไว้ เคลาดิโอยื่นมือออกไปเชยคางมนขึ้น บังคับให้เธอสบตาด้วย หัวแม่มือใหญ่ไล้กลีบปากบวมเจ่อ จนเธอยอมปล่อยริมฝีปาก“อย่าดื้อนะซันนี่ ถ้าคุณดื้อผมจูบ ถ้าถามหาโทรศัพท์ ผมจูบ ถ้าคุณถามหาพาสปอร์ต ผมจูบ ถ้าคุณทำให้ผมโมโห ผมจูบ ถ้าคุณพยศ ผมจูบ ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ไม่ว่าผมจะพอใจหรือไม่พอใจ ผมก็จูบ เพราะผมชอบจูบคุณ” “คนบ้า!!” “อยากโดนจูบอีกใช่ไหม” เขาถามช้าๆ ดวงตาพราวระยับ