กับดักคามิน

กับดักคามิน
ผู้เขียน: บรรพตี
สำนักพิมพ์: อัมราน l บรรพตี
หมวด: นิยายโรมานซ์

กับดักคามิน บรรพตี www.mebmarket.com สำหรับคามินแล้วการรักใครสักคนก็เหมือนการติดกับดัก แต่แล้วกับดักที่ ชื่อ ศรันยา ได้เข้ามาในชีวิตแล้วกลายเป็นคู่หมั้นที่พ่วงตำแหน่งว่าที่เจ้าสาว! ผู้หญิงปริศนาที่อยู่ใกล้ตัวคามินอย่างคาดไม่ถึงดังนั้นหากเขาไม่อยากทรมานอยู่ในกับดักนี้ ทางเดียวคือ…อย่ามอง อย่าสนใจ อย่าชอบ และห้ามหลงรัก ‘กับดัก’ เด็ดขาด!!!****************************************************คามินขมวดคิ้วให้ความยุ่งยากที่นอนไม่รู้เรื่องก่อนเข้าไปในห้องน้ำ เพียงไม่กี่นาทีก็กลับออกมาพร้อมกะละมังพลาสติกที่มีน้ำอยู่พร้อมกับผ้าขนหนูที่ถูกหยิบขึ้นมาบิดจนหมาด “แล้วจะเช็ดยังไงวะ ใส่ชุดอะไร ซีทรูไปซะครึ่ง แต่งตัวล่อตะเข้แบบนี้ไงล่ะ ตะเข้มันถึงจะงาบเอา”คามินเดินไปปิดไฟในห้อง ถึงไม่ได้รักไม่ได้ชอบ เขาก็ไม่คิดอยากล่วงเกินศรันยาในเวลาที่เธอหลับแบบนี้ ชายหนุ่มนั่งลงข้างเตียงมองเห็นเพียงความสลัวรางๆ แล้วสัมผัสที่รู้สึกได้จากปลายนิ้วค่อยๆ โอบร่างของหญิงสาวขึ้นมาแนบอกเพื่อรูปซิปที่ด้านหลังของชุดแล้วรูดลงจนสุด ชุดหนังท่อนบนถูกดึงออกไปจนเหลือเพียงเกาะอกที่แน่นมาก เขากลั้นใจจับชายด้านล่างของเกาะอกตรงเอวของศรันยาแล้วค่อยๆ ดึงขึ้นมาด้านบนจนมาติดที่ต้นแขน เขายกแขนของเธอขึ้นแล้วถอดเกาะอกออกมา จนเหลือเพียงเสื้อชั้นในไม่มีสายตัวเดียวที่เขาจะไม่แตะต้องเด็ดขาด“ยุบหนองพองหนอ แค่หมั้นหนอ ไม่รักไม่ชอบหนอ โว้ย! จะบ้าตาย” คามินท่องราวกับเป็นคาถาอย่างไรอย่างนั้นร่างของศรันยาถูกผ่อนให้นอนลงเพื่อที่คามินจะจับให้นอนตะแคงแล้วรูดซิปที่กระโปรงด้างข้าง ปลายนิ้วของเขาพยายามรั้งขึ้นเพื่อที่จะไม่ไปโดนขาอ่อนของเธอ แต่มันก็ยากเมื่อกระโปรงช่างรัดแน่นมากจนปลายนิ้วของเขาไปโดนสะโพกและขาของเธออย่างไม่ตั้งใจ ลมหายใจของเขาก็เริ่มขาดเป็นห้วงๆ แม้ไม่ได้พิศวาสอะไร แต่ก็ยังรู้สึกถึงผิวอุ่นๆ และเนียนจนใจเต้นโครมครามได้ กระโปรงถูกดึงจนกระทั่งมันหลุดมาถึงข้อพับ จึงง่ายที่จะเลื่อนมาจนปลายเท้า “นี่ผมช่วยคุณนะ ไม่เห็นอะไรสักอย่างด้วย” คามินบอกกับศรันยา ถึงเธอจะหลับไม่รู้เรื่องก็ตามเถอะ****************************************************“เดี๋ยวค่ะ” ศรันยาคว้าแขนของคามินไว้ แต่ไม่เพียงเท่านั้นเธอยังตะครุบปิดปากเขาแล้วดันไปจนติดผนังด้านในสุด แถมยังเบียดเขาไว้แน่น ถามว่าคามินแรงมากกว่าศรันยาไหม คำตอบ…ย่อมมากกว่าอยู่แล้ว แต่เขาจะผลักเธอให้กระเด็นจนเจ็บตัวได้ยังไง “มีคนเข้ามาในนี้ค่ะ ฉันไม่อยากให้ใครเข้าใจผิดว่าเราสองคนมาทำอะไรในห้องนี้” ศรันยากระซิบบอกใกล้ๆ เพราะไม่อยากให้เสียงดังแล้วทำให้คนที่เพิ่งเข้ามาในห้องได้ยินคามินพยักหน้าพร้อมกับมือบางเลื่อนห่างออกไป ชายหนุ่มยอมยืนเงียบๆ แต่ศรันยากลับยืนยุกยิกขยับไปมาเมื่อต้องคอยมองว่าคนที่เข้ามาจะมาตรงนี้หรือเปล่า เธอคงไม่รู้ตัวหรอกว่าหน้าผากเฉียดกับริมฝีปากของเขามาหลายรอบ แล้วยังมือของเธอที่ยังจับแขนของเขาไว้ทำให้เขารู้สึกได้ถึงไออุ่นจากอกนุ่มที่แนบกับอกหนาของเขา หากใครมาเห็นเราในสภาพนี้คงคิดไปไกล“ทางสะดวกแล้วค่ะ” ศรันยาหันมาบอกคามินคามินก้มหน้าลงมาพร้อมกับศรันยาที่เงยหน้าพอดี หญิงสาวขยับตัวห่างออกมา แต่ชายหนุ่มกลับก้าวตามมาใกล้ ทำให้เธอยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองไว้ คามินหัวเราะในท่าทีเหมือนกลัวถูกขโมยจูบนักหนาของศรันยา“คุณคิดว่าผมจะทำอะไร ผมต่างหากที่ต้องกลัวคุณ อยู่ๆ มาตะครุบปิดปาก แล้วดันมาติดผนัง แถมคุณยังเอาตัวมาเบียดผม ถ้าสลับกันผมเป็นผู้หญิง แล้วคุณเป็นผู้ชาย เรื่องราวตรงนี้จะกลายเป็นเหตุการณ์อีโรติกเลยนะคุณ”ศรันยาเอามือลงรู้สึกเหมือนตัวเองทำแต่เรื่องน่าขายหน้าอีกแล้ว เมื่อกี้เธอรีบต่างหากถึงได้ทำแบบนั้น แต่สาบานได้ เธอไม่ได้คิดอย่างที่เขากำลังคิดแม้แต่นิดเดียว