กุหลาบฉิมพลี

กุหลาบฉิมพลี

กุหลาบฉิมพลี
ผู้เขียน: นภาสินี
สำนักพิมพ์: Naphasinee
หมวด: นิยายรัก

“ว่าที่สวามี เกิดอะไรขึ้นกับท่านหรือเปล่า ข้าไม่เห็นท่านเลยหลายวัน แต่ดูท่านสบายดี มีเรื่องอันใดที่ข้าควรทราบหรือไม่”
“ข้าไม่ใช่สวามีของเจ้า มนุษย์ชั้นต่ำ”
“ท่านหมายความว่าอย่างไร”
“จะไม่มีพิธีวิวาห์ระหว่างเรา เจ้าเป็นเพียงแค่นางบำเรอของข้าเท่านั้น นางบำเรอจากนครปินัญจะ แต่ข้าจะไม่ใจร้ายกับเจ้านักหรอก ก็จะให้มีนางกำนัลไว้คอยรับใช้บ้าง และให้เครื่องประดับตามสมควร หากเจ้าบำเรอถึงใจ”
“ท่านว่ากระไรนะ นางบำเรอ”
“;ได้ยินไม่ชัดหรือ ต้องให้ข้าทำให้ดูหรือไม่” พลางคล้องมือลงยังสะโพกของหญิงสาวอย่างไม่ให้เกียรติ
เผียะ!
ครุฑหนุ่มหน้าหันอย่างแปลบชา รอยนิ้วมือของเจ้าหญิงแดงติดแก้มของเขา พีรพัตรายิ้มหยัก
“อ้อ มีเขี้ยวมีเล็บกับเขาเป็นเหมือนกันหรือ นี่แหละนะ ลูกเสือลูกตะเข้ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น”
“ข้าไม่เข้าใจที่ท่านพูด แต่ท่านกำลังกล่าววาจาหมิ่นเกียรติธิดาแห่งเจ้าครองนครปินัญจะ การที่ท่านไม่ให้เกียรติข้า ก็เท่ากับว่า ท่านกำลังดูหมิ่นบุพการีของข้าด้วย”
“ดีเลย ถ้าเช่นนั้นก็ไม่ต้องมีเกียรติอะไรให้ต้องรักษากันอีก คืนนี้ข้าจะมาขอรับเกียรติของเจ้าไปครอบครองก็แล้วกัน!”
 

 

กุหลาบฉิมพลี
นภาสินี
www.mebmarket.com
“ว่าที่สวามี เกิดอะไรขึ้นกับท่านหรือเปล่า ข้าไม่เห็นท่านเลยหลายวัน แต่ดูท่านสบายดี มีเรื่องอันใดที่ข้าควรทราบหรือไม่” “ข้าไม่ใช่สวามีของเจ้า มนุษย์ชั้นต่ำ” “ท่านหมายความว่าอย่างไร” “จะไม่มีพิธีวิวาห์ระหว่างเรา เจ้าเป็นเพียงแค่นางบำเรอของข้าเท่านั้น นางบำเรอจากนครปินัญจะ แต่ข้าจะไม่ใจร้ายกับเจ้านักหรอก ก็จะให้มีนางกำนัลไว้คอยรับใช้บ้าง และให้เครื่องประดับตามสมควร หากเจ้าบำเรอถึงใจ” “ท่านว่ากระไรนะ นางบำเรอ” “;ได้ยินไม่ชัดหรือ ต้องให้ข้าทำให้ดูหรือไม่” พลางคล้องมือลงยังสะโพกของหญิงสาวอย่างไม่ให้เกียรติ เผียะ! ครุฑหนุ่มหน้าหันอย่างแปลบชา รอยนิ้วมือของเจ้าหญิงแดงติดแก้มของเขา พีรพัตรายิ้มหยัก “อ้อ มีเขี้ยวมีเล็บกับเขาเป็นเหมือนกันหรือ นี่แหละนะ ลูกเสือลูกตะเข้ ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” “ข้าไม่เข้าใจที่ท่านพูด แต่ท่านกำลังกล่าววาจาหมิ่นเกียรติธิดาแห่งเจ้าครองนครปินัญจะ การที่ท่านไม่ให้เกียรติข้า ก็เท่ากับว่า ท่านกำลังดูหมิ่นบุพการีของข้าด้วย” “ดีเลย ถ้าเช่นนั้นก็ไม่ต้องมีเกียรติอะไรให้ต้องรักษากันอีก คืนนี้ข้าจะมาขอรับเกียรติของเจ้าไปครอบครองก็แล้วกัน!”