จอมใจราชันย์

จอมใจราชันย์
ผู้เขียน: มาลิน
สำนักพิมพ์: มาลิน/มาลิน
หมวด: นิยายรัก

‘ยอดดวงใจของข้า
ขอให้เจ้าจงรับรู้ไว้เถิด
มิว่าเพลาจักผลันผ่าน ล่วงเลยไปเนินนานสักปานใด
หัวใจรักของข้ายังคงมีเพียงเจ้ามิเคยเปลี่ยนแปลง
คำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้เช่นไร ยังคงเป็นเช่นเดิมมิเคยแปรเปลี่ยน
มิว่าเจ้าจักอยู่ ณ ที่แห่งหนใด
หัวใจรักของข้าจักติดตามเจ้าไปทุกหนทุกแห่ง
ข้า ฟาโรห์เซติแห่งอาณาจักรอียิปต์
จักขอมีเพียงเจ้าเป็นอิสสตรีนางเดียวข้างกายแลข้างใจ
ตลอดไปแลตลอดกาล
ข้าจักรักเจ้าทุกภพทุกชาติ
จงได้โปรดอย่าลืมเลือนข้า ยอดรักของข้า’

เทพินทร์ร้องไห้ออกมาอย่างคนที่เจ็บปวดหัวใจอย่างแสนสาหัส เมื่อเธอได้อ่านทุกตัวอักษรที่สลักอยู่บนแผ่นป้ายหินแผ่นที่สองจนจบ มือบอบบางเอื้อมขึ้นจับลูบไล้ได้เพียงแค่ด้านนอกของกล่องกระจกใสก็จริง แต่เธอรู้สึกเสมือนว่าได้สัมผัสเข้ากับแผ่นป้ายหินสลักแผ่นนั้นจริงๆ ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปด้วยแรงสะอื้นร่ำไห้ แล้วจึงค่อยๆทรุดกายไถลตัวลงไปนั่งกองอยู่กับพื้น แข้งขาทั้งสองข้างไร้ซึ่งเรี่ยวแรงที่จะประคองรองรับร่างกายที่หัวใจแตกสลายให้ยืนหยัดอยู่ได้ ทุกถ้อยคำที่ถูกสลักฝากฝังไว้บนแผ่นป้ายหินนั้น มันช่างสร้างความเจ็บปวดทรมานให้กับหัวใจของเธออย่างแสนสาหัส

“ฮื่อฮื่อฮื่อ เซติ ฉันจะลืมคุณได้ยังไงคะ ฉันจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่มีคุณ ฮื่อฮื่อฮื่อ” เทพินทร์ร้องไห้สะอึกสะอื้นปานจะขาดใจ ฝ่ามือของเธอยังคงแตะค้างลูบคลำอยู่ที่กล่องกระจกใสใบนั้น คล้ายกับว่าเธอได้ลูบไล้สัมผัสกับแผ่นป้ายหินแกะสลักด้านใน

“ฮื่อฮื่อฮื่อ

จอมใจราชันย์ มาลิน www.mebmarket.com ‘ยอดดวงใจของข้าขอให้เจ้าจงรับรู้ไว้เถิด มิว่าเพลาจักผลันผ่าน ล่วงเลยไปเนินนานสักปานใด หัวใจรักของข้ายังคงมีเพียงเจ้ามิเคยเปลี่ยนแปลงคำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้เช่นไร ยังคงเป็นเช่นเดิมมิเคยแปรเปลี่ยนมิว่าเจ้าจักอยู่ ณ ที่แห่งหนใดหัวใจรักของข้าจักติดตามเจ้าไปทุกหนทุกแห่งข้า ฟาโรห์เซติแห่งอาณาจักรอียิปต์ จักขอมีเพียงเจ้าเป็นอิสสตรีนางเดียวข้างกายแลข้างใจตลอดไปแลตลอดกาล ข้าจักรักเจ้าทุกภพทุกชาติจงได้โปรดอย่าลืมเลือนข้า ยอดรักของข้า’เทพินทร์ร้องไห้ออกมาอย่างคนที่เจ็บปวดหัวใจอย่างแสนสาหัส เมื่อเธอได้อ่านทุกตัวอักษรที่สลักอยู่บนแผ่นป้ายหินแผ่นที่สองจนจบ มือบอบบางเอื้อมขึ้นจับลูบไล้ได้เพียงแค่ด้านนอกของกล่องกระจกใสก็จริง แต่เธอรู้สึกเสมือนว่าได้สัมผัสเข้ากับแผ่นป้ายหินสลักแผ่นนั้นจริงๆ ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปด้วยแรงสะอื้นร่ำไห้ แล้วจึงค่อยๆทรุดกายไถลตัวลงไปนั่งกองอยู่กับพื้น แข้งขาทั้งสองข้างไร้ซึ่งเรี่ยวแรงที่จะประคองรองรับร่างกายที่หัวใจแตกสลายให้ยืนหยัดอยู่ได้ ทุกถ้อยคำที่ถูกสลักฝากฝังไว้บนแผ่นป้ายหินนั้น มันช่างสร้างความเจ็บปวดทรมานให้กับหัวใจของเธออย่างแสนสาหัส“ฮื่อฮื่อฮื่อ เซติ ฉันจะลืมคุณได้ยังไงคะ ฉันจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่มีคุณ ฮื่อฮื่อฮื่อ” เทพินทร์ร้องไห้สะอึกสะอื้นปานจะขาดใจ ฝ่ามือของเธอยังคงแตะค้างลูบคลำอยู่ที่กล่องกระจกใสใบนั้น คล้ายกับว่าเธอได้ลูบไล้สัมผัสกับแผ่นป้ายหินแกะสลักด้านใน“ฮื่อฮื่อฮื่อ ฉันจะต้องทำยังไง ฉันอยากกลับไปหาเขา เซติของฉันเขากำลังเจ็บปวดเหลือเกิน!”