เล่ห์รักพยัคฆ์ร้าย

เล่ห์รักพยัคฆ์ร้าย
ผู้เขียน: เจ้าเงาะน้อย
สำนักพิมพ์: เจ้าเงาะน้อย
หมวด: นิยายโรมานซ์

“เสือ” คือชื่อของผมเอง ใครต่อใครต่างก็พูดว่าผมร้ายสมชื่อเพราะผมคือผู้ร้าย
เขาไม่คิดว่าจะมีใครเข้าข้างผู้ร้ายอย่างเขาหรอก จะมีสักกี่คนที่จะเข้าใจว่าสถานการณ์มันบังคับให้เขาต้องร้าย…

“คราวหลังไม่ต้องติดต่อมาอีกนะ เพราะถ้าพี่สิงห์รู้ทุกอย่างจะยิ่งแย่” เธอบอกก่อนจะผละตัวออกห่างจากอ้อมกอดเขา “มาให้กอดตามตกลงแล้วก็รักษาคำพูดด้วย ห้ามทำร้ายพี่ชายของฉัน…”
“ทำไมเธอต้องเป็นน้องของคนเลวๆ อย่างมันด้วย”
“ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเอง คนที่เลวมันคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน…ไม่ใช่พี่สิงห์”
“แต่พี่ชายคนดีของเธอเป็นชู้กับแฟนของฉัน อย่างนี้ไม่ได้เรียกว่าเลวแล้วจะให้เรียกว่าอะไร”
“แต่พี่สิงห์กับแพรรักกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่แต่งงานกัน”
“แล้วฉันล่ะ” เขาแสยะยิ้มก่อนจะพูดความรู้สึกในส่วนของตัวเองออกมาบ้าง “เธอคิดว่าฉันจะไม่เสียใจเลยหรือไงที่เพื่อนที่ฉันไว้ใจที่สุดกับผู้หญิงที่ฉันรักแอบสวมเขาให้ และไม่รู้ว่าแอบทำกันมานานเท่าไหร่กว่าเรื่องจะแดงขึ้นมา…”
“เรื่องนั้น…” มาถึงประโยคนี้พิมพ์นาราก็หมดคำพูดจริงๆ เพราะพี่ชายเธอก็ผิดจริงๆ ที่ไปรักไปชอบผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้ว หนำซ้ำทั้งสองยังรักกันดีจนในที่สุดก็ได้แต่งงานกัน
ในขณะที่เขาไม่เหลืออะไรเลยนอกจากหัวใจที่พังยับ นอกจากจะสูญเสียพี่ชายที่รักมาก เขายังสูญเสียผู้หญิงที่เขารักให้กับเพื่อนสนิท ซ้ำเขายังต้องโทษจำคุกไร้อิสรภาพในคดีร้ายแรง
“เรื่องนั้นเธอเองก็พูดได้ไม่เต็มปากใช่ไหมล่ะ”
“แต่มันก็หายกันแล้วกับสิ่งที่พี่ทำกับฉัน พี่เอาคืนพี่สิงห์ได้อย่างเจ็บปวดที่สุด”
ฉันยังจำวันแรกที่เขาเข้ามาในชีวิตฉันได้ไม่ลืม…วันที่เขาเข้ามาเพื่อแก้แค้นพี่ชายของฉันโดยใช้ฉันเป็นเครื่องมือ!
 

เล่ห์รักพยัคฆ์ร้าย เจ้าเงาะน้อย www.mebmarket.com “เสือ” คือชื่อของผมเอง ใครต่อใครต่างก็พูดว่าผมร้ายสมชื่อเพราะผมคือผู้ร้าย เขาไม่คิดว่าจะมีใครเข้าข้างผู้ร้ายอย่างเขาหรอก จะมีสักกี่คนที่จะเข้าใจว่าสถานการณ์มันบังคับให้เขาต้องร้าย… “คราวหลังไม่ต้องติดต่อมาอีกนะ เพราะถ้าพี่สิงห์รู้ทุกอย่างจะยิ่งแย่” เธอบอกก่อนจะผละตัวออกห่างจากอ้อมกอดเขา “มาให้กอดตามตกลงแล้วก็รักษาคำพูดด้วย ห้ามทำร้ายพี่ชายของฉัน…” “ทำไมเธอต้องเป็นน้องของคนเลวๆ อย่างมันด้วย” “ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเอง คนที่เลวมันคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน…ไม่ใช่พี่สิงห์” “แต่พี่ชายคนดีของเธอเป็นชู้กับแฟนของฉัน อย่างนี้ไม่ได้เรียกว่าเลวแล้วจะให้เรียกว่าอะไร” “แต่พี่สิงห์กับแพรรักกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่แต่งงานกัน” “แล้วฉันล่ะ” เขาแสยะยิ้มก่อนจะพูดความรู้สึกในส่วนของตัวเองออกมาบ้าง “เธอคิดว่าฉันจะไม่เสียใจเลยหรือไงที่เพื่อนที่ฉันไว้ใจที่สุดกับผู้หญิงที่ฉันรักแอบสวมเขาให้ และไม่รู้ว่าแอบทำกันมานานเท่าไหร่กว่าเรื่องจะแดงขึ้นมา…” “เรื่องนั้น…” มาถึงประโยคนี้พิมพ์นาราก็หมดคำพูดจริงๆ เพราะพี่ชายเธอก็ผิดจริงๆ ที่ไปรักไปชอบผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้ว หนำซ้ำทั้งสองยังรักกันดีจนในที่สุดก็ได้แต่งงานกัน ในขณะที่เขาไม่เหลืออะไรเลยนอกจากหัวใจที่พังยับ นอกจากจะสูญเสียพี่ชายที่รักมาก เขายังสูญเสียผู้หญิงที่เขารักให้กับเพื่อนสนิท ซ้ำเขายังต้องโทษจำคุกไร้อิสรภาพในคดีร้ายแรง “เรื่องนั้นเธอเองก็พูดได้ไม่เต็มปากใช่ไหมล่ะ” “แต่มันก็หายกันแล้วกับสิ่งที่พี่ทำกับฉัน พี่เอาคืนพี่สิงห์ได้อย่างเจ็บปวดที่สุด” ฉันยังจำวันแรกที่เขาเข้ามาในชีวิตฉันได้ไม่ลืม…วันที่เขาเข้ามาเพื่อแก้แค้นพี่ชายของฉันโดยใช้ฉันเป็นเครื่องมือ!